بسم الله الرحمن الرحیم
در هر سه سفر ذوالقرنین ، ایشان با سه قوم روبرو می شوند .
قوم اول گویی مدتی بود از پیامبر و فرستاده ای الهی محروم بوده اند و هنوز معلوم نبود که در قبال فرستاده ی الهی چه عکس العملی ممکن است داشته باشند .
البته اغلب مفسرین می گویند آن ها اهل کفر و ظلم بوده اند چرا که خداوند ذوالقرنین را در مجازات یا هدایت آنها مخیر گذاشته بود .
اما این دیدگاه نمی تواند خیلی صحیح باشد ولی نظر صحیح تر ، نظر علامه طباطبایی در المیزان است که می گوید پاسخ ذوالقرنین به سخن وحی نشان دهنده ی پرسشی بودن این سخن بود و درواقع خداوند از او پرسد با قدرتی که به تو داده ایم در برابر آن ها چه خواهی کرد ؟!
از سوی دیگر خداوند با این جمله می خواهد استیلای ذوالقرنین نسبت به آن قوم و همچنین عدالت او در برابر مردم را بدین شکل نمایش دهد .
همچنین از این گفتگو شاید بتوان پی برد که ذوالقرنین اگرچه فرستاده ی الهی بود لیکن پیامبر نبود بلکه پادشاهی قدرتمند بود چرا که در قانون حکومت داری اصل غالب بر مجازات ظالمین است تا اصلاح آنان !
اما در مورد ایمان آورندگان به آنان وعده ی تکلیفی آسان را می دهد . در مورد تکلیف آسان که چه می تواند باشد بعدا توضیح خواهیم داد .
اما در سفر دومش به قومی می رسد که میان آن ها و خورشید حایلی نیست .
از این توضیح بر می آید که در آن منطقه ، بارش باران و ابری هم ظاهرا نبوده است تا گاهگاهی میان آن ها و خورشید حایل شود .
یا درختان پربار و سرسبزی که بر آنان سایه اندازد .
اما خداوند در مورد مردم این منطقه برخلاف دو منطقه ی دیگر سخنی نمی گوید .
البته نمی توان دقیقا گفت که آن ها خانه و کاشانه و لباس هم نداشته اند که آن ها را از خورشید حفظ کند بلکه می تواند معانی مختلفی داشته باشد .
شاید منظور از عدم ستر عدم وجود ابر و درختان بزرگ و مکان های طبیعی بوده باشد نه لباس و خانه . شاید هم منظور دیگری داشته باشد که در ادامه توضیح می دهیم .
شاید محل زندگی آن ها به مطلع خورشید چنان نزدیک بوده است که هیچ شیئی نمی توانست بر روی آن ها سایه بیفکند . تصور کنید هنگام ظهر خورشید که عمود می تابد پنهان ماندن از خورشید سخت تر است و سایه ی بسیار کمی را می توان پیدا کرد تا از حرارت خورشید پنهان ماند .
حال تصور کنید خورشید در فاصله ی بسیار کمی در نزدیکی مطلع و با اندازه ای بسیار بزرگتر بتابد در آن صورت بواسطه ی گستردگی اندازه ی خورشید ، نور آن از همه ی زوایا خواهد تابید و حتی سایه ای عمود هم باقی نخواهد ماند .
شاید بتوان " لم نجعل لهم من دونها سترا " را اینگونه معنا کرد .
ادامه ی پست بزودی .
ی ,خورشید ,ها ,شاید ,ذوالقرنین ,نمی ,آن ها ,که در ,در مورد ,داشته باشد ,بسیار کمی
درباره این سایت